“Αναζητώντας μια νέα εθνική αυτογνωσία”, Αντώνιος Σ. Ψύρης

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η ελληνική επανάσταση του 1821 αποτέλεσε ένα ιστορικό γεγονός με τεράστια σημασία όχι μόνο για την πορεία του ελληνικού έθνους αλλά και για την παγκόσμια ιστορία. Η συντριβή του οθωμανικού ζυγού αποτέλεσε την αφετηρία της εθνικής αποκατάστασης των λαών της Βαλκανικής Χερσονήσου που οδήγησε τελικά και στην οριστική κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Παράλληλα, η επιτυχία της ελληνικής επανάστασης αποτέλεσε την χαριστική βολή στην πολιτική της Ιερής Συμμαχίας που αποσκοπούσε στην κατάπνιξη κάθε φιλελεύθερου κινήματος. Κατά συνέπεια η ελληνική επανάσταση αναδείχτηκε σε ένα παγκόσμιο σύμβολο, αφού το ελληνικό έθνος ήταν το πρώτο έθνος στην ιστορία της ανθρωπότητας που τόλμησε να ορθώσει το ανάστημά του απέναντι σε μια αυτοκρατορία σε αναζήτηση της εθνικής του ανεξαρτησίας.

Πέρα όμως από την ιστορική της σημασία η ελληνική επανάσταση αποτελεί ένα πολυδιάστατο γεγονός που προσφέρεται για μια πολυπρισματική οπτική θεώρηση. Από τη συμμετοχή σπουδαίων γυναικών, όπως η Μαντώ Μαυρογένους και η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα μέχρι την ανάπτυξη του ευρωπαϊκού κινήματος του φιλελληνισμού που εκδηλώθηκε μέσα από ποικίλες μορφές συμπαράστασης προς τους αγωνιζόμενους Έλληνες. Ας θυμηθούμε τους τελευταίους λόγους του διαπρεπέστερου των Φιλελλήνων Λόρδου Βύρωνα για την Ελλάδα που θυσίασε στον αγώνα για την ελευθερία της την άνετη ζωή που του εξασφάλιζε η αριστοκρατική του καταγωγή: «Της έδωσα τον καιρόν μου, την υγείαν μου, την περιουσία μου και τώρα της δίνω τη ζωή μου. Τί μπορούσα να κάνω περισσότερο»;

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ.