*Εγώ, ο D-άσκαλος, σε έναν Κόσμο που Αλλάζει*| Διεθνής Ημέρα για την Εκπαίδευση

Με έναυσμα τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας για την Εκπαίδευση| 24.01, όπως έχει ανακηρυχθεί από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, 4+1 Δάσκαλοι μοιράζονται μαζί μας τις σκέψεις τους για το ρόλο, τη θέση, τις υποχρεώσεις και τους στόχους του Εκπαιδευτικού, σήμερα. Στο πλαίσιο, λοιπόν, του φετινού θέματος: “Changing course, Transforming Education”, τους ρωτήσαμε,
Τι κρατούν; Τι αφήνουν; Τι αλλάζουν; Τι ενισχύούν;  Ως Δάσκαλοι σε έναν Κόσμο που Αλλάζει. Για μία  Εκπαίδευσης ποιοτική, ανοιχτή, ισότιμη, αληθινή.

Κατερίνα Μπότση· Νηπιαγωγός
Εγώ ο D- άσκαλος σ’ έναν κόσμο που όλο αλλάζει
Μέσα στη δίνη ενός κόσμου που όλο αλλάζει, οι δάσκαλοι, ως ταχυδακτuρουργοί καλούνται να κρατήσουν όλες τις μπάλες στον αέρα, έτσι ώστε οι ίδιοι και οι μαθητές τους να ευχαριστιούνται τη μάθηση, την εξέλιξη και την ανάπτυξη με τρόπους που οδηγούν σε μια ευτυχισμένη και γεμάτη νόημα επιτυχημένη ζωή.
Είναι τελικά η διδασκαλία μία επική περιπέτεια, μια περιπέτεια που απαιτεί δεξιότητες ταχυδακτυλουργού; Όπως έχει πει η βραβευμένη με Νόμπελ πακιστανή ακτιβίστρια Μαλάλα Γιουσαφζάι, “Ένα παιδί, ένα βιβλίο και ένας δάσκαλος μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο”. Οι αρχές της εκπαίδευσης από τον Πλάτωνα μέχρι τις μέρες μας είναι ο βασικός πυλώνας κάθε δασκάλου, ακόμα κι αν οι αλλαγές που συντελούνται γύρω του είναι τεράστιες.

Παγώνα Καλλίστου, Δασκάλα
Δάσκαλος…έτος 2022
“Φάρος αλλά και ταξιδιώτης, εξερευνητής και εφευρέτης, συνοδοιπόρος”
Στο D-ικό μου σχολείο έτσι είναι ο D-άσκαλος! Δεν το λέω εγώ. Οι μαθητές μου, μου το έμαθαν, χρόνια πριν, αλλά η γνώση, τώρα, ωρίμασε.
Από τον μαυροπίνακα και την κιμωλία ως τη γραφίδα και το i -pad ο ρόλος του πάντα ίδιος. Ουσιαστικός, ξεχωριστός! Συμπαραστάτης , καθοδηγητής, καλός ακροατής, μέντορας, άλλοτε μεγάλος και άλλοτε μικρός σε ηλικία μεταμορφώνεται για να αφουγκράζεται και να μπορεί να μιλά την ίδια γλώσσα με τους έφηβους ή λιλιπούτειους μαθητές του.
Σήμερα που όλα γύρω μας αστραπιαία άλλαξαν είναι ανάγκη ο Δάσκαλος να παραμείνει αυτός που πάντα ήταν!
Με ρώτησαν…
– Τι θα άλλαζες;
Τίποτα! Γιατί όσα μας κράτησαν πίσω χρειάζεται να τα θυμόμαστε για να κάνουμε σωτά βήματα μπροστά.
– Τι θα ενίσχυες;
Τα Συναισθήματα! Για να ακούγονται δυνατά!
– Τι θα κρατούσες;
Τις Στιγμές …Όλες εκείνες τις στιγμές που το σχολείο ήταν μακριά κι όμως όλοι εμείς – δάσκαλοι και μαθητές – αληθινά κοντά!

Με αυτά τα λίγα λόγια από καρδιάς θα ευχηθώ στον D-άσκαλο για την Παγκόσμια Ημέρα της Εκπαίδευση Χρόνια Καλά, Δημιουργικά , Φωτεινά!
Και κλείνοντας θα αφιερώσω στον μαθητή για όσα ο δάσκαλος του οφείλει: τη δύναμη, την έμπνευση, την αγάπη, την υπόστασή του ολόκληρη! Ευχαριστούμε, παιδιά!

Σκευοφύλαξ Μακρυλλός, Καθηγητής 
Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται ως μωσαϊκό ετερόκλητων στοιχείων που συνιστούν την ποιοτική της ανομοιογενεια, ο χώρος της εκπαίδευσης με το ρόλο του ως φορέα κοινωνικοποίησης αποτελεί βασικό πυλώνα διαμόρφωσης και διατήρησης αξιών και θεσμών, ιδιαίτερα σε μέρες υγειονομικής ανισορροπιας που απειλούν συνεχώς το ειδικό βάρος του κοινωνικού ιστού. Οφείλουμε λοιπόν να αντλήσουμε από την εκπαιδευτική μας φαρέτρα, “όπλα” όπως υπομονή, επιμονή και προσαρμοστικότητα ώστε να καταστεί το έργο μας πιο γόνιμο, πιο παραγωγικό. Διορθώντας τα λάθη μας να κοιτάξουμε το κοινό καλό και να ατενίσουμε με περίσσεια αισιοδοξία το μέλλον, πρατοντας ο καθένας μας από το δικό του μετεριζι και όλοι μαζί ως “εκπαιδευτικά γραναζια” όσα η παιδαγωγική μας συνείδηση ορίζει. Ας παλέψουμε λοιπόν για ένα καλύτερο αύριο, για κοινωνίες δομημένες από υγιείς προσωπικότητες με όραμα και ελπίδα και να μη ξεχνάμε πως νέος θα πει να είσαι αυθόρμητος και να παραμένεις πιστός στις πηγές της ζωής!

Ανδρέας Στριφτάρας, Καθηγητής
Education is (always) a no-risk investment
Η μόρφωση είναι (πάντοτε) μία επένδυση χωρίς ρίσκο
– Τι κρατάω;
Κρατάω το χαρακτήρα του σχολείου. Το σχολείο καλλιεργεί αξίες, δημιουργεί συνειδήσεις. Κοινωνικοποιεί. Αναδεικνύει ικανότητες, καλλιεργεί δεξιότητες και δημιουργεί φιλίες.
– Τι αφήνω;
Αφήνω πίσω τo δασκαλοκεντρικό πρότυπο. Το κέντρο της τάξης είναι ο μαθητής. Ο δάσκαλος είναι ο ηγέτης που εμπνέει καθοδηγεί, υποστηρίζει και κερδίζει την εμπιστοσύνη των μαθητών.
– Τι αλλάζω;
Αλλάζω τις συνθήκες. Εκπαιδεύομαι στις νέες τεχνολογίες, βελτιώνω τους όρους συμβίωσης και συμβάλλω στο μετασχηματισμό της σχολικής τάξης με κύριο γνώμονα την τεχνολογία και κυρίαρχη θέση τον άνθρωπο.
-Τι ενισχύω;
Ενισχύω τις συνθήκες για ολοκληρωμένη μάθηση. Στη σχολική τάξη διαμορφώνονται προσωπικότητες. Συνειδητοποιώ το ρόλο μου και με αίσθημα ευθύνης προσαρμόζομαι στο χαρακτήρα κάθε μαθητή

Πέννυ Πανουτσοπούλου, Καθηγήτρια
Αποδοχή, Ανεκτικότητα, Αγάπη

Σε έναν κόσμο που διαρκώς αλλάζει, ως δάσκαλοι κατανοήσαμε την αδιαφιλονίκητη υπεροχή της ανθρωπιστικής παιδείας, αποδεχτήκαμε τους νεωτερισμούς και τις καινοτομίες της επιστήμης, συμφιλιωθήκαμε με τις νέες τεχνολογίες που υπηρετούν την εκπαίδευση, χωρίς ασφαλώς να την υποκαθιστούν. Πρωτίστως απορρίψαμε τις διακρίσεις, τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις. Δώσαμε προτεραιότητα στην κοινωνικοποίηση των μαθητών/τριών μας σε μια εποχή που η απομόνωση τείνει να γίνει ασφυκτική. Μάθαμε να αποδεχόμαστε τη διαφορετικότητα, να επιδεικνύουμε ανεκτικότητα, να αγαπούμε. Η αγάπη διαπερνά τις ψυχές των παιδιών, κάνει unmute τα μικρόφωνα, κάνει unlock τις οθόνες, κάνει mask-free τα χαμόγελα, αντανακλά στα βλέμματα τη γνώση και την αυτοπεποίθηση.

Πηγή: https://doukas.edu.gr/